ابعاد سازمان های گردشگری
علی فؤاد کشیش
زیر نظر معاونت. زینب مسلم الموسوی
1. بعد اقتصادی: گردشگری نقش بسزایی در اقتصاد کشورها دارد و جایگاه برجسته و توجه جهانی دولت ها و کارشناسان را به خود اختصاص می دهد. اصرار بر اینکه کشوری که توسعه و رشد بخش گردشگری خود را آغاز کرده است در مسیر توسعه اقتصادی و بهبود ساختار اقتصادی خود قرار دارد. تأثیر اقتصادی گردشگری در افزایش درآمدهای ارزی گردشگری مشهود است که با تأمین بیشترین میزان ارز ممکن که گردشگران در مدت اقامت خود صرف خدمات و کالاهای مختلف گردشگری و غیرگردشگری می کنند، انگیزه لازم برای توسعه را فراهم می کند. این هزینه گردشگری نیز اگر چندین بار برای بهبود کالاها و خدمات هزینه شود، اثر چند برابری دارد که منجر به دو برابر شدن این درآمد می شود. منافع اقتصاد ملی محدود به فعالیت گردشگری فعلی نیست، بلکه سرمایه گذاری هزینه های گردشگری به توسعه تعدادی از بخش هایی کمک می کند که بخش گردشگری را با کالاها و خدمات مورد نیاز تغذیه می کند. دولت همچنین می‌تواند سهم گردشگری در درآمدهای دولت را تا حد مورد نیاز کنترل کند، که توسط فرم‌های مالیات مستقیم و غیرمستقیم بر سود تجاری و صنعتی ارائه می‌شود. و آداب و رسوم
2. بعد محیطی: سازمان‌های گردشگری در بهبود و توسعه جاذبه‌های گردشگری، نگهداری و احیای آنها مانند زیارتگاه‌ها، مساجد و سایر مکان‌ها و ارائه آنها در محصول گردشگری مقصد مشارکت دارند. این شامل ایجاد جوامع جدید در نتیجه گسترش گردشگری و سرمایه گذاری و توزیع مجدد بهتر جمعیت است. آنها همچنین انتخاب بهینه سبک های گردشگری را که متناسب با طبیعت جامعه است، و همچنین طرح های معماری مناسب که فرهنگ و اصالت جامعه را منعکس می کند، ترویج می کنند. این امر به حفظ سنت ها و آداب و رسوم موروثی جوامع کمک می کند و منجر به افزایش هجوم گردشگران به این جوامع برای آشنایی با سنت ها و آداب و رسوم آنها می شود.
3. بعد اجتماعی: سازمان های گردشگری به طور قابل توجهی به توسعه جامعه کمک می کنند، که با ارتقای سطح خدمات گردشگری، هتلداری و حمل و نقل و توسعه برنامه های آموزشی در این زمینه با استفاده از برنامه ریزی علمی صحیح و یکپارچه، تمرکز قابل توجهی بر بخش گردشگری ضروری می کند. رونق مداوم گردشگری بسیاری از مشکلات از جمله بیکاری و رکود اقتصادی را از بین می برد و با ایجاد پروژه های گردشگری در جوامع شهری جدید توریستی باعث توزیع بهتر جمعیت می شود. گردشگری نیازمند توجه به سلامت جامعه و رفع آلودگی های زیست محیطی است و سازمان های گردشگری در دستیابی به رفاه اجتماعی بسیار مهم هستند.
4. بعد فرهنگی: علاقه محلی و بین المللی به بعد فرهنگی، اهمیت فرهنگ را به عنوان یکی از بخش های اساسی در توسعه اقتصادی و اجتماعی برجسته می کند. یک نیروی اساسی در زمینه خلاقیت، تولید ثروت و اشتغال است. علاقه به نقش فرهنگ در توسعه به پیدایش صنایع فرهنگی کمک کرده است که بخشی از صنایع اساسی شده است. یکی از مهم‌ترین حوزه‌هایی که مورد توجه کارشناسان سیاست‌گذاری فرهنگی قرار گرفته، اهتمام آنها به گردشگری فرهنگی است، به‌ویژه که دهه‌های اخیر با تردد مردم، تنوع وسایل حمل‌ونقل و ارتباط و افزایش عرضه و تقاضا برای مکان‌های دیدنی مشخص شده است. گردشگری فرهنگی به مجموعه ای از آداب و رسوم و شیوه های گردشگری مرتبط با میراث فرهنگی و طبیعی مانند بازدید از مکان های باستانی و تاریخی بستگی دارد.
