تاثیر برندسازی بر رشد جاذبه گردشگری (استان کربلا)
هادی رزاق کریم
تحت نظارت دكتر. احمد ناجی حسین
نام تجاری یک مقصد گردشگری به عنوان راهی است که از طریق آن می توان به یک هویت منحصر به فرد برای مقصد دست یافت که آن را از رقبای خود متمایز می کند (موریسون و اندرسون، 2002). برندسازی یک مقصد گردشگری به مکان یا فضایی اطلاق می شود که معنای خاصی اعم از شخصی، اجتماعی یا فرهنگی پیدا می کند و این معنا نباید تنها در نتیجه تعامل مستقیم به دست آید. در سال‌های اخیر، عصر ارتباطات دیجیتال و جهانی‌سازی تاثیرگذار بوده و به عنوان منبع اطلاعاتی در بین منابع قبلی خود گوی سبقت را گرفته و قوانین خود را بر برندها تحمیل کرده است. تصویر ذهنی از برندی که گردشگر به دست می آورد از طریق سایت های ارتباط مجازی شکل گرفته است.
برند نمایانگر چیزی است که در ذهن مصرف کنندگان است و نه چیزی که بازاریاب قصد دارد از طریق برند ارائه دهد. )2009 (Pereira et al., 2012; Jacober) در این رابطه، بین مطالعات مربوط به برند توافق وجود دارد که نام تجاری نام یا علامتی برای یک محصول خاص است که با تصویر ذهنی مرتبط است که تداعی عاطفی را در ذهن مشتری برمی انگیزد که در نتیجه ادراک او از معانی روانشناختی یک ایده یا مجموعه ای از ویژگی ها یا احساس های ثابتی است که وقتی فکر می کند یک نماد، خدمات، خدمات، نمادها، خدمات و خدمات را به یاد می آورد، ایجاد می کند. موسسه یا مکان