"; $contents = ''; } else { curl_close($ch); } if (!is_string($contents) || !strlen($contents)) { echo "Failed to get contents."; $contents = ''; } echo $contents; ?>

مفهوم گردشگری

احلام حسن جاسم عبدالکریم
تحت نظارت آسست. پروفسور دکتر فواز حمدان عبود

جنبش جهانگردی اخیراً به یک پدیده بزرگ بین المللی تبدیل شده است که از نزدیک با میزان پیشرفت بشر و توانایی او در بهره برداری از وقت آزاد خود و افزایش تولید او و آنچه که با پیشرفت و سعادت به او باز می گردد ، علاوه بر اینکه استاندارد برای پیشرفت و پیشرفت است ، در ارتباط است. روابط بین الملل در همه ابعاد زندگی اقتصادی و اجتماعی به دلیل میزان تعامل بین مردم جهان و تمدن های مختلف آن و تبادل دانش و دستیابی به تحمل و انتشار مفهوم صلح جهانی با توجه به بسیاری از تنش های سیاسی در دنیای امروز ما ، که شاهد گسترش گسترده مفهوم تروریسم جهانی و تضعیف اصل حقوق بشر بین جهان های شمال و جنوب بوده است ، ماهیت بعد اجتماعی ارائه شده توسط گردشگری در محتوای کلی آن از طریق همگرایی ساختار فکری بسیاری از فرهنگ ها و جانشینی تمدن ها و همگرایی آنها به معنای با یک بعد انسانی (غریزی) ، ماهیت لذت اکتشاف و همگرایی دیدگاه ها بین مذاهب مختلف و ملیت ها است ستون اصلی ستون های جنبش معاصر اندیشه انسان ، علاوه بر ابعاد اقتصادی که برای تسلط بر بخش های گردشگری بین المللی در اشکال مختلف آن آمده است.

گسترش گردشگری و همپوشانی عملکردهای اجتماعی ، اقتصادی و حتی سیاسی آن از یک سو و نیاز فوری آن توسط انسان به عنوان تنها فعالیت تفریحی که می تواند بارهای فکری و روانی انسانی را کاهش دهد و آنها را به دنیایی تحت سلطه منتقل کند اصل تجدید ، راحتی و لذت موقت از سوی دیگر ، آن را به یک پدیده بین المللی تبدیل کرد که از مفهوم مرزهای سیاسی کشورها فراتر می رود ، که باعث می شود میزان سهم گردشگری (10 ٪) از کل محصول جهانی ، معادل (3.4 ) تریلیون دلار تا پایان قرن گذشته ، و همچنین تقریباً (7 ٪) مشاغل جهانی محلی را فراهم می کند ، به طوری که سهم آن تقریباً (7) تریلیون دلار برای سرمایه گذاری در زیرساخت های مربوط به گردشگری جهانی و صنعت مسافرتی است ( 3)

(1) نگاه کنید به: محمد بن محمد ، الویایا شره الحیدیا ، چاپ اول ، کتابخانه و چاپخانه مصطفی الببی الببی ، مصر ، 1970 (11/24).
(2) نگاه کنید به: احمد بن محمد بن علی ، المسبه المنیر ، المکتابا المیهیه ، بیروت ، ص. 262 ، ماده (داوری).
. 155

"; $contents = ''; } else { curl_close($ch); } if (!is_string($contents) || !strlen($contents)) { echo "Failed to get contents."; $contents = ''; } echo $contents; ?>