"; $contents = ''; } else { curl_close($ch); } if (!is_string($contents) || !strlen($contents)) { echo "Failed to get contents."; $contents = ''; } echo $contents; ?>

استراتژی های برنامه ریزی محیط زیست برای شهرهای مذهبی

احلام حسن جاسم عبدالکریم
تحت نظارت آسست. دکتر فواز حمدان عبود

روند حفظ و حفظ محیط زیست یک شاخص مهم در موضوعات جهانی معاصر است ، به ویژه پس از وخامت محیط زیست که بر کیفیت زندگی ساکنان و خدمات عمومی تأثیر منفی گذاشته است. اهمیت توسعه هرگونه استراتژی شهری برای هر شهر مذهبی در مطالعه واقعیت واقعی برنامه اساسی شهر برای تعیین واقعیت تعامل روابط مکانی بین مصارف اراضی شهری و سایتهای اختصاص یافته به آن که در تلاش هستند تا از آنها برای خاص بهره برداری کنند ، نهفته است. دوره های زمانی و شرایط مکانی. از آنجا که طراحی اصلی به معنای “چارچوبی است که به واحدهای زمان و مکان همراه با متغیرهای آنها در قالب مراحل زمانی خاص” (1) می پردازد ، بنابراین طراحی باید به آرزوهای شهر برسد و با شهری خود و همگام باشد مراحل رشد جمعیت و با اهداف برنامه ریزی سازگار است. بر این اساس ، برنامه شهر باید شاخص های توسعه فضایی ، به ویژه شهر Karbala را که هنوز در برنامه شرکت Docksides در سال 1956 فعالیت می کند ، در خود جای دهد ، که از طریق آن شهر پس از عبور از دیوارهای خود ، که نمایانگر این شهر است ، به طور قابل توجهی گسترش یافته است. موجودیت فیزیکی اکثر شهرهای اسلامی (2). برجسته ترین این استراتژی های پیشنهادی برای شهر عبارتند از: 1. عامل مذهبی و تأثیر آن بر برنامه ریزی شهر: آنچه عامل مذهبی در ترکیب شهر تشکیل می دهد یک عامل اساسی در قوانین برنامه ریزی صحیح برای این نوع شهر است ، به ویژه مرکز شهر سنتی ، زیرا منطقه ای است که از نزدیک با کلیه فعالیت های اقتصادی اقتصادی (مرکزی) مرتبط است ، بنابراین به آن “منطقه خدمات مرکزی” گفته می شود (3). استفاده مذهبی در شهر کربلا محور اصلی را تشکیل می دهد که سایر موارد استفاده می کنند و به آن جذب می شوند. استفاده مسکونی و تجاری ، خدمات اسکان و هتل و همچنین بازارها و انبارها همه به طور مستقیم توسط دین هدایت می شوند. بنابراین ، هر روش برنامه ریزی که برای یافتن راه خود برای خدمت به شهر در نظر گرفته شده است ، باید از منطقه مرکزی شروع شود ، زیرا این یک مفصل حیاتی برای فعالیت های مدنی و توزیع مکانی آنها است.
2. برنامه ریزی توزیع خدمات و عملکرد آنها: خدمات در شهر به دو نوع تقسیم می شود: اولین ، خدمات به طور مستقیم برای خدمت به ساکنان بخش های مسکونی یا در سطح محلات مسکونی ، مانند زیرساخت ها ، خدمات اساسی و شهرداری بشر در مورد نوع دوم خدمات ، آنها خدمات تولیدی هستند که برای خدمت به مؤسسات اقتصادی مانند خدمات جاده ای ، خدمات مالی و سایر موارد هدایت می شوند.

(1) خلیس الاشاب ، مؤلفه های لازم برای طراحی اساسی ، مجله انجمن جغرافیایی عراق ، بغداد ، 1984 ، ص. 177

(2) Doxiadis ، آینده Kerbaia ، مهندس مشاوره همکاران Doxiadis ، وزارت برنامه ریزی LRAP ، 1958. P9.
(3) مظفر الجبی ، مطالعه ای در برنامه ریزی مرکز شهر موصل با تأکید بر بخش سنتی آن ، سمپوزیوم دوره موصل در میراث عرب ، دانشگاه موصل ، 1988 ، ص. 375

"; $contents = ''; } else { curl_close($ch); } if (!is_string($contents) || !strlen($contents)) { echo "Failed to get contents."; $contents = ''; } echo $contents; ?>