دینامیک سیل در باتلاق ها – شرایط طبیعی
زید حاكم جياد
با نظارت دکتر
. دکتر علی خزعل جواد
مساحت مناطق سیل زده طبق سیستم هیدرولوژیکی در طول سال در معرض تغییر است. سال‌های خشکسالی باعث عقب‌نشینی زمین‌های سیل‌زده می‌شود، در حالی که سال‌ها بارندگی فراوان باعث افزایش وسعت باتلاق‌ها می‌شود.
رژیم طبیعی ورودی و خروجی مرداب ها تا حد زیادی به وجود قله های سیلابی و به طور کلی به رژیم هیدرولوژیکی رودخانه هایی که آب را به باتلاق ها می آورند بستگی دارد. قبل از مداخله انسان در سیستم هیدرولیک، منطقه بالادست باتلاق ها به طور دوره ای در طول سیلاب آب گرفتگی می کرد. برعکس، در طول خشکسالی، مساحت مناطق سیل‌زده کاهش یافت و باعث رفتار متوالی تالاب‌ها شد که به طور کلی به توسعه تنوع زیستی و بهینه‌سازی شرایط محیطی به حداکثر کمک کرد: تغییر وسعت سیل و عمق آب، شرایط مساعدی را ایجاد می‌کند. گیاهان و حیوانات . علاوه بر این، در شرایط طبیعی سدها و موانع دست ساز بشر وجود ندارد. بنابراین، به جز سدهای طبیعی و تغییرات تدریجی در ارتفاع زمین، محدودیت واقعی کمتری در وسعت طغیان وجود داشت. جریان‌های پیک بزرگی که وارد این تالاب‌ها می‌شوند و سیل به طور طبیعی با پخش شدن آب در سراسر دشت‌های سیلابی کاهش می‌یابد. مقادیر زیادی آب در حال حرکت از طریق تالاب ها به حفظ سطح بالایی از اتصال بین باتلاق ها و رودخانه های مختلف کمک کرده است.
