رسل زیاد راهی

نظارت

دکتر مسلم محسن عبود السودانی

شواهد مدرن در مورد مجاز بودن گردشگری احادیث و روایات متعددی در مورد پیامبر اکرم و اهل بیت آن حضرت به ما رسیده است که سیاحت و سفر را مجاز می‌داند، از جمله: 1- صلوات الله علیه و آله و سلم فرمود: (هر که بخواهد به آدم در علمش و نوح در فهمش و ابراهیم در خلقتش و موسی در ارتباطش و عیسی بنگرد. سفر او، و ایوب در صبر در مصیبتش، به این مرد آینده یعنی امام علی بن ابیطالب علیه السلام بنگرد. دلالت مباحات و استحباب روشن نیست که شاید در عبادت ظاهر باشد، زیرا گفته می شود: در حرکت در زمین نیز ظاهر است، همچنان که مسیح بر پیامبر ما و اهل بیت او علیهم السلام بود. او قبلاً توضیح داده شده است. 2- امیرالمؤمنین علی علیه السلام در پاسخ یهودی که گفت: برای عیسی ادعا می کنند که سیاح بوده (یعنی فضیلت سیاحت داشت) فرمود: او بود. چنین بود و محمد سیاح او در جهاد بود (). به نظر می رسد که گردشگری برای ستایش حضرت عیسی و رسول محمد صلی الله علیه و آله و سلم ستایش می شود. 3- المعلى بن خنيس گفت: (روزى به اباعبدالله عليه السلام عرض كردم: فديه تو باشم، خاندان فلانى و بهره مندى آنها از سعادت را ذكر كردم، عرض كردم: فديه تو باشم. اگر این مال تو بود ما با تو زندگی می کردیم. پوشیدن لباس درشت، و خوردن چوب، به طوری که از ما دور شده است، آیا تا به حال هیچ ظلمتی را دیده اید که خداوند برکتی جز این را قرار داده باشد؟ (گردشگری) در طول روز زیرا رفتن به جهاد و جماعت و مانند آن، حرکت در زمین برای انجام قضاوت بر خلقت (و تمام نیت های خیر دیگر) و مانند آن معمولاً در روز اتفاق می افتد و دلالت سیاحت او، آرامش است. روزه در این حالت دور از ذهن است، زیرا در آن منتهای برکت فراوانی وجود ندارد، جز این که مقصود باز داشتن نفس از آن است، و این بار، با وجود کوچکی، از شرع سرایت می کند همانطور که امام (علیه السلام) سیاحت در روز (به معنای روزه) برای گله را برکت می دانست، زیرا مستلزم دفع روح از آن است. فانتزی. با این حال، آنچه در توصیه به گردشگری مشخص است. 4- رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: (در راه ضعیف ترین خود قدم بردارید) تا شکل و قیافه مسافر و کسی که برای اهداف مشروع روی زمین حرکت می کند را توضیح دهید. ). گردشگری را شامل می شود. 5- در حديث قدسى آمده است: ((اى عيسى تو مسيح به امر من هستى))() زيرا او در زمين براى عبادت و هدايت مردم و انجام عمل صالح در حال سفر است. 6- امام صادق علیه السلام می فرماید: (جاهل سخاوتمند بهتر از جهانگرد بخیل است). یعنی جاهل سخاوتمند بهتر است (برعکس) از عالم بخیل که از سیاحت و تجربیات خود درس گرفته باشد یا عابدی که در عبادت خود سیاح است ولی بخیل است و چیزهای سخاوتمندانه نمی دهد. 7- سلمان بن غانم گفت: اباعبدالله علیه السلام از من پرسید: چگونه شیعیان را رها کردم، گفتم: حاجت را ترک کردم و مصیبت برایشان سریعتر از ناودان باران است کسى که کمک مى کند گفت: آیا کارى که در آن هستى براى تو آسانتر از صد هزار نفر است، گفتم: نه، به خدا سوگند، و نه کوههاى تیهاما در طلا () و گفت: «چه کسى از تو ثروتمندتر است؟ و یاران شما چه وظیفه ای دارند، هر چند در زمین پرسه بزنند و از برگ درختان و رویش زمین بخورند تا به آن برسند؟ مرگ (). اهمیت جواز و استحباب سیاحت، حتی در سخت ترین شرایط مالی، با حفظ علم و دانش و ترک باطل، در متن حدیث شریف روشن است. اگر جز آرامش چیزی در آن نبود، بسیار پسندیده بود، زیرا یکی از نمادهای ساعت چهارم است که در حدیث شریف از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ذکر شده است. : ((…و ساعتی که با پروردگارش سخن می گوید و ساعتی که در آن حسابرسی می کند و ساعتی که با برادرانش که با آنها صحبت می کند ملاقات می کند و با آنها صحبت می کند. و او را از کاستی هایش آگاه کن، و ساعتی است که با پروردگارش در حلال و زیبا خلوت می کند، زیرا در این ساعت در این ساعات یاری است