رسل زیاد راهی

نظارت

دکتر مسلم محسن عبود السودانی

شواهد اجماع بر جواز گردشگری

هر کس به قصد ملاقات با عالم یا عادلى سفر کند، بر او حرام نیست، هر چند ثابت شود که سرگردان است و قوله صلوات الله علیه و آله: ((و لا سیاحت)) هر که در زمین سفر کند اگر به آنجا برود سیاح می شود، منظورش صلوات و درود خدا بر او و اهل بیتش باشد زمین ها، اقامت در بیابان و ترک نماز جمعه و نماز جماعت.    توضيح معناي كلام ايشان سلام الله عليه: (…وضع ما جز سياست شب و سياحت روز نبوده است) (كه قبلا ذكر شد) و جهانگردي مايه جهانگردي است. در زمین که وقتی از بین می‌رود، سیاحت می‌کند و به جهاد و گروه و امثال آن می‌پردازد، حرکت در زمین برای اجرای حکم بر خلق و مانند آن، غالباً در روز اتفاق می‌افتد () و گفتار صادقه‌اش علیه السلام. (به راستی عیسی بن مریم یکی از آنها بود شرایع او مسیح در زمین است، هنگام راه رفتن و رفت و آمد در زمین مانند مسیحا در زمین پرسه می زد و از او مسیح عیسی بن مریم سلام الله علیها بود.    عن الشیخ طوسی در امالیه، عن ابن مخلد، عن جعفر بن محمد بن نصیر. از احمد بن مسروق از یحیی الجلاء می گوید: از شخصی شنیدم که به اصحاب خود می گفت: جرعه ای از آب بنوشید، زیرا آب هنگامی که زلال شود تازه می شود، اما هنگامی که قطع شود، آب را بنوشید. تغییر می کند و زرد می شود () و ابن معصوم در السلافه می گوید: (شیخ بهایی به سفرها و سرگردانی های فراوانش در ممالک اسلامی معروف بود، تا اینکه گفته شد: سی سال در سیاحت گذراند. سپس جناب مهدی الخراسان آن را منتفی کردند (یعنی سی سالگردی) سپس سفرهای شیخ را ذکر کردند. بهائیت به حرمین شریفین، مصر، بیت المقدس، دمشق، حلب، کرک، عراق، ایران، اصفهان، مشهد، هرات، قزوین و تبریز، هر کدام متوالی ()     سید علی خان المدنی در کتاب درجات عالی با ذکر فضل (یعنی فضل قطب راوندی) گفته است که خانه او محل توقف بیگانگان و پناهگاه مسافران از سراسر جهان است و مردمان فضل از اقصی نقاط جهان نزد او آمد تا از امیدها و روایاتش بهره مند شود (سپس او را توصیف کرد و گفت) این بزرگوار برای شنیدن سخنان و بهره گیری از صاحبان فضیلت به سفر و سفر رفت برای کسب علم و املاء و راهنمایی از او سفر کرد: مکه، مدینه، نجف. الاشراف، کربلای مقدس، مشهد الرضا علیه السلام، قم متبرک، الری، اباح (او)، قزوین، بیهق، (سبزوار)، قمس (دامغان)، شیراز، زنجان، ساوه، ابهر، نیشابور. ، بغداد، حلة الفیها و غیره و حج، زیارت مرقد ائمه علیهم السلام و زیارتگاه آنان مکرراً ().    آقا محسن الامین درباره دامر المدنی که کتاب خود را تعریف می کند و آن را تعریف می کند، می گوید: از کتاب او چنین بر می آید که سفر کرده و در سفرش چند نسب نوشته است ()، مجلسی می گوید: یکی از آن ها بوده است. قوانین عیسی (علیه السلام) برای سیر کردن در زمین برای دیدن شگفتی های قدرت خداوند و هدایت بندگان خدا و فرار از دشمنان او و ملاقات با اولیای او، پس این در شریعت ما نسخ شد نقل شده است: (در اسلام جهانگردی نیست و گردشگری این امت روزه است)().      ظاهراً معنایی که مجلسی به آن رفته ترک نماز جمعه و جماعت است، وگرنه آنچه ذکر کرده است از بهترین چیزهایی است که مؤمن می تواند برای آن دعا کند، مانند دیدن شگفتی های قدرت خداوند متعال، هدایت و غیره. در بلکه از میرزا عبدالله بن عیسی اصفهانی، معروف به تبریزی افندی یاد کرده است که می گوید: (او عالم و محقق و محقق و عالم برجسته ای بود که حافظ و متابعت فراوان داشت. بالا، (چنین می گوید) در کشورهای جهان بسیار سفر کرده است و بدین ترتیب معنای مورد نظر او از عبارت قبلی روشن می شود (). مجلسی نیز به نقل از صاحب کتاب (سلفةالعصر) که قبلاً در مدح شهید ثانی ذکر شده است، می‌گوید: «و او زمین را سیر کرد و طول و عرض آن را فرا گرفت و داخل شد. حجاز و یمن و هند و پارس و عراق و در آن سفری را ترتیب داد که سازمانی شگفت انگیز و شیک به او سپرده بود) (). همچنین حسینی از بدرالدین طبری می‌گوید: (یکی از مشاهیر قرن هفتم یا هشتم، مشغول به طالع‌بینی و علوم ریاضی و متبحر به آن‌ها، به آخرالزمان سفر کرد. دنیا استاد کاملی در این علوم پیدا کند، اما او را نیافت، چنانکه در مقدمه تفسیر خود آورده است..)(). برخی از آنها گفتند: ذهبی از نوری گفت: (النوری به شام ​​سفر کرد) (). از ابوصالح مفلح گفت: (در لبنان در جستجوی بندگان پرسه زد) (). عدی بن صخر شامی گفت: او سالهای زیادی را سپری کرد. ابن حجر از خضر علیه السلام گفت: (خضر بر زمین حکومت کرد)(). خلیفه از محمد الحارثی سرخاسی گفت: (او به اکثر مناطق برای طلب حکمت سفر کرد)(). البغدادی از عفان چلبی بن عبدالله البغدادی گفت: (الشعراء رها از جان من در کشور گردش کرد)(). در مورد کوجک امیر نیز گفت: کشور را فتح کرد (). در مورد نصرت افندی نیز گفته است: او کشور را فتح کرد