پیدایش شهر کربلا و مراحل تاریخی آن

 

ارائه شده توسط:

با توجه به نقش بزرگی که شهر مقدس کربلا در ارتباط با نهضت گردشگری مذهبی در کشور ایفا می کند و با توجه به اهمیت آگاهی از همه چیز مربوط به این شهر، در این تحقیق به هر آنچه که مربوط به منشاء این شهر است پرداخته می شود. نام این شهر، موقعیت آن، اجزای آن و برجسته ترین راه های مواصلاتی منتهی به آن.

 

اول … نام گذاری آن:

 

شهر کربلا یکی از شهرهای باستانی عراق به شمار می رود که تاریخ آن به دوران بابلی باز می گردد که از کلمه عربی ((کور بابل)) که مجموعه ای از روستاهای بابلی باستان از جمله ((نینوا)) است که از زمان های قدیم وجود داشته و اکنون زنجیره ای از تپه های باستان شناسی است که از جنوب امتداد یافته است، تراشیده شده است. از سد هندیه تا مصب نهر علقمی. در مرداب ها. از جمله «الغذریه» است که زمین مسطحی است که مزرعه بنی اسد بوده و امروز در شمال الحیابی قرار دارد و به آن معروف است. در اراضی حسینیه. سپس (کربلا) با تفخیم اللام که در شرق و جنوب کربلا واقع است، سپس ((کربلا یا عقار بابل)) که روستایی در شمال غربی الغذریه است و خرابه های آن دارای آثار باستانی مهم است، سپس. ((سرکوبا)) که قبل از فتح اسلامی قبرستان عمومی مسیحیان بوده و در اراضی ناحیه الحسینیه نزدیک نینوا قرار دارد. خرابه‌های واقع در شمال غربی کربلا که به «کربلای قدیم» معروف است و از آن کباب‌های سرامیکی استخراج شده که بابلی‌ها مردگان خود را در آن دفن می‌کردند.

 

یاقوت حموی در فرهنگ لغت خود به چند احتمال از کربلا اشاره کرده است، از جمله: کربلا در کلمه «مدد» که محل کشته شدن حسین بن علی (علیه السلام) در حاشیه بیابان است. نزدیک کوفه زمین این مکان نرم است، از این رو آن را (2) و ((بکائر)) نامیده اند که همان زمین های پستی است که محل قبر را در بر می گیرد. حسین (علیه السلام) تا راهروی مکان شریفش که آب اطراف آن در عهد متوکل عباسی، زنجیره ای وسیع و کشیده با تپه های پیوسته داشت در ضلع شمالی، غربی و جنوبی آن، نیم دایره ای را برای تماشاگران تشکیل می دهد که ورودی آن در جبهه شرقی است که زائر از آن به سمت آرامگاه مولایمان عباس بن علی (علیه السلام) حرکت می کند. علاوه بر آنچه که مجله (العراق الجدید) در موضوع خود ذکر کرده است، مروری تاریخی بر کربلا که گفت اصل تعبیر اسم شهر حسین به این است که ترکیب آشوری از دو کلمه است: ((کربا – آیلو)) که به معنای تقرب به خداست و آنها. این را بر اساس احتمالی است که هنوز تایید نشده است، اینکه مردمی از آشوری ها پس از ویران شدن پایتختشان در شمال ((نینوا)) در این منطقه سکنی گزیده اند و به دلیل وابستگی شدید به آن، شهرک نشین جدید خود را به نام پایتخت سابق خود نامگذاری کرده اند. پس اين سرزمين را (نينوا) ناميدند و سپس با توجه به حال و هواي خوبي كه نينوا جديد برايشان فراهم كرد و در سايه آن تبعيد خود را فراموش كردند، بر آن ((كربا – آيلو)) معلوم شد. (3)

 

(1) التعمه، سلمان هادی، تراث کربلا، مؤسسه انتشارات العالمی – کربلا، چاپ اول (1964)، ص 18.

(۲) الخلیلی، جعفر، مقدمه المعارف الحرمین، چاپ اول، دارالمعارف، بغداد، ۱۹۶۵م

(3) الطعما سلمان هادی، میراث کربلا، منبع قبلی، ص 19