اليوم: 21 نوفمبر، 2024

یرانی نیستی؟ خانه کرزوان کجاست؟ مادرم داره میمیره کمکم کن در را باز کردند، یک بچه دوازده ساله وارد کلبه شد. دست زراوند را گرفت و بیرون کشید. -بیا بیا کمکم کن مادرم داره میمیره پسرک به گریه افتاده بود. چهار نفر با فانوس در دست به دنبال پسر هجوم آوردند. باد از هر طرف می وزد و صدای مهیبی می دهد. برف صورت آنها را پوشانده بود و پسرک از جلوی آنها می دوید. زراوند او را در آغوش گرفت. به شدت گریه می کرد و می گفت: «مادر. مامان من! ” کرانپا نزد خبرنگار قدیمی می رود و می گوید: من این پسر را با یک زن در شهر دیدم. شیخ پیر جوابی نداد و باقی مانده برف را از ریشش پاک کرد. کرانپا می پرسد: اقرأ المزيد…

رقصنده و دود تکه تکه شده در هوا پراکنده شده است.  یک فنجان پر از نوشیدنی “آب کوارتز” دور آن رد می شود و دوباره خالی می شود.    یکی از آنها با ریش سفید و بدن خمیده، دستانش را روی یک تکه چوب ضخیم گذاشته بود که در کنار آتش قرار گرفته بود و به شعله رقص آتش نگاه می کرد روزی که آمدند صداقت و جوانمردی و عشق مرده و دروغ رواج یافته است.» شیطان و هیولاها دست بالا را به دست آوردند. مزارع ویران شد، جنگل ها بایر… ببین از همدان چه مانده بود، تلی از خاک، ویرانی… همه چیز زشت و بد بود که تا دیروز مناسب نبود. امروز تبدیل به یک قانون با نام های متعدد و هزینه ها شده است … شعله آتش شروع به خاموش شدن اقرأ المزيد…

شیطان… شیطان برتری شما ترجمه دکتر. عبدالعلی کاظم الفتلاوی شیطان… شیطان نویسنده ایرانی: بزرگ علوی   «شیطان دیگری وجود دارد، با چشمانی مسموم به نام “زینکائو” توسط مهاجمان آورده شده است (عرب ها) در سرزمین ایران حکومت کنند!» بند هشین [1] «شما از وجدان و خودتان خجالت نمی‌کشید نه عقل، نه انسانیت، نه حیا با این چهره، این شکل، این نظر و منش تو به طمع شاه و تاج می آیی.» فردوسی [2]        هوا گرم و غبارآلود، شلوغی و هیاهو، نمایشگاه اجساد کثیف، بوی عرق عباهای کپک زده، متعفن، کثیف، ناله زنان ایرانی، چشمان گریان زنان عرب، عکس بازار کوفه بیش از هزار سال پیش….   دستان سیاه و نازک گردنبند مرواریدی را در دست گرفته اند، چشمان قرمز سمی در بین موهای سیاه اقرأ المزيد…

و یک بار گفت: “با موهای مجعد مشکی و رنگ برنزه پوست شما، فکر می کنم رنگ قهوه بیشتر به شما می آید.” من لباس قهوه ای خریدم که قرمز رنگ است. او یک بار دستش را دراز کرد و گره کراوات من را بست و آن موقع بود که من به این موضوع بسیار علاقه مند شدم. او موسیقی خوب را خیلی دوست داشت. من خیلی به موسیقی اهمیت نمی دادم، اما سعی کردم خودم را با ذائقه موسیقی تطبیق دهم.    او راجابوف را دوست نداشت، بنابراین من از او متنفر شدم. به همان اندازه که مارگاریتا را دوست داشتم و دوست داشتم، از راجابوف متنفر و متنفر شدم. یک شب، وقتی درس را تمام کردیم، مارکیتا به من نگاه کرد، آن شب شادترین شبی بود که من آزاد بودم می‌خواست اقرأ المزيد…

من وارد دنیای جدیدی شده ام، دور از دنیای دیگران، دور از دنیای خودم، دور از دنیای یکنواخت و افسرده. دنیایی که جایی برای امید و عشق است. تو این دنیا آدم نمیدونه چی میشه توش یه نفر مزه تلخی و درد رو میکشه…ممکنه مسخره کنه؟ شاید دوستش داشته باشم، شاید عاشق باشیم، شاید در چند روز آینده کمی دوستش داشته باشم. آن وقت تمام زندگی من متعلق به او خواهد بود. تمام وجود من برای او رستگاری خواهد بود. چه حرفای قشنگی زد من جرات نداشتم چیزی ازش بپرسم. اما من با خودم فکر می کردم: “مارگاریتا، در مورد من چه فکر می کنی؟” زیبایی زندگی همین ناشناخته است، این امید که فردا بهتر از امروز باشد، دنیایی آرام تر، دنیایی زیباتر. در آن هنگام پدرش آمد: «آقای مرتضی. اف. امروز اقرأ المزيد…

سپس من را راهنمایی کرد که وارد اتاق شدم، یک میز بزرگ در وسط اتاق، یک لامپ بزرگ که از سقف آن دقیقاً بالای میز تاب می خورد، یک سایبان بورگوندی تیره که با روبان های زیبا احاطه شده بود. اتاق کاملاً روشن است.پرده های ضخیم و سنگین پنجره و یک طرف دیوار را می پوشانند. در گوشه سمت چپ راهرو یک پیانوی بزرگ، کنار آن یک گرامافون و در انتهای دیگر رادیو قرار داشت. مارکیتا لباس آبی روشن پوشیده بود و یقه بزرگی با روبان شربتی گره خورده به شکل پروانه که روی سینه اش آویزان بود، بسته بود. نمی‌توانستم تشخیص دهم که نور چراغ است یا اثر چتر شرابی یا گرمای شومینه نفتی قرمز یا پرده‌های سنگین یا رنگ پیانوی سیاه انگار مارگاریتا رنگ دیگری داشت، نه به این دلیل که گونه هایش گلگون اقرأ المزيد…

چون خجالت می کشیدم و به این فکر می کردم که چطور می توانم از این مخمصه خلاص شوم.   تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود: با عرض پوزش، من باید در زمان اشتباه آمده باشم و در زمان دیگری بیایم. اواخر تابستان بود و پرتقال های تازه چیده شده روی میز گذاشته بودند. گفتم و صبر نکردم وقتی از پله ها پایین رفتم، شنیدم که پدر مارکیتا گفت: خواهش میکنم مشکلی نیست بالکن ما، حداقل یک پرتقال بخور. رفتم پایین توی حیاط خونه. خدمتکار دم در خانه ایستاده بود و از حیاط بیرون رفت و مثل برق به سمت من آمد و گفت: کی میای صحبت کنیم؟     صدای او مانند صدای قلقلک یک سکه نقره بود. موهای نرم او را باد روی شانه هایش می زند و دو طرفش دو اقرأ المزيد…

مرتضی جواب نهایی را به او نداد. پس از اصرار و اصرار رجبوف، مرتضی به پذیرش روانی او از موضوع پی برد. من ظهر آنجا خواهم بود، وقتی کار شما در مدرسه تمام شد، لطفاً فوراً به آنجا بیایید.  چند دقیقه بعد از پایان مدرسه، مرتضی به آنجا رفت. 2     اولین ملاقات او با مارگاریتا، همراه موقت من در زندان بود که به آن ملاقات اهمیت زیادی داد، که او را از یک زندگی رکود، کسالت و روتین بیرون آورد و با آن ملاقات، زندگی معنا و رنگ جدیدی به زندگی بخشید. . او در آخرین ملاقاتشان به او فریاد زده بود: “مارگاریتا، مارگاریتا، به هیچ کس، به کسی نگو…” شاید آخرین ملاقات بین آنها نبود. در زندان یکی از آنها دیگری را دید، شاید مارگاریتا ناگهان او را در حالی که اقرأ المزيد…

کلید رمز زندگی مردان در دست زنان است. اسمش مارکیتا بود. این نام را در دفتری از برخوردهای زندانیان خواندم. ما مستحق دریافت پانزده ریال در هفته هستیم. خانواده های ما می توانند هر هفته به نام ما به اداره زندان پول بفرستند تا ما به نوبت آن را دریافت کنیم. بر این اساس رسیدی به نام زندانی صادر می شود. این فیش ها را به ما می دهند، نام گیرنده در دفتر زندان نوشته می شود و بعد ما زندانیان، رسید مبلغ را امضا می کنیم. در رسید مرتضی در مقابل عبارات چاپ شده نوشته شده بود: «نام، نام خانوادگی و آدرس پرداخت کننده: «خانم مارگاریتا». در ابتدا، هر وقت از او می پرسم: “مارگاریتا کیست؟” او می گفت: “من او را نمی شناسم.” اما مارکیتا همیشه برای او غذا، لباس اقرأ المزيد…

دسته سوم شامل کسانی است که در پنج یا شش سالگی به زندان آمده اند در زندان روش های دزدی و کلاهبرداری را آموختند و پس از رسیدن به سن پانزده سالگی و پس از سال ها غربت و جنایت با اسلحه به دزدی و کشتن دیگران رفتند. این گروه که به آن «خیلی قاتلان» می گویند، همان گروهی است که جامعه به قصد دزدی و جنایت مطرح می کند! من انتظار داشتم در زندگی مرتضی زنی باشد که در شکل گیری زندگی او تاثیر زیادی داشته باشد و غذایی که به دفتر زندان فرستاده شد و به ما منتقل شد، “مارگاریتا” بود. فرض کنید شما یک قاتل هستید، شما خاطراتی از یک زن دارید، درست است؟ فایده شرکت در این گفتگو چیست؟ فایده این است که شما زنده خواهید ماند و می توانید زندگی شادی داشته اقرأ المزيد…