مراحل تاریخی که استانداری طی کرد:
این شهر مراحل تاریخی متوالی را پشت سر گذاشت که به توسعه مستمر آن انجامید در سال (65 هجری قمری، 684 میلادی) مختار بن عبیده ثقفی قبر امام حسین (علیه السلام) را با دیواری مانند مسجد احاطه کرد. و بر آن طبقه ای بنا کرد، بدین ترتیب، آل مختار اولین کسی بود که سنگی قرار داد.
گنبدی از آجر و سنگریزه و اطراف آن تعدادی شالوده شهر کربلای کنونی را بنا کردند (8)
در مورد ساخت و ساز فعلی بالای مقبره، قدمت آن به دوره (247 هجری قمری – 941 پس از میلاد) برمی گردد، زمانی که المنتصر دستور بازسازی آرامگاه را (که توسط پدرش که متکی بر خدای عباسی بود تخریب کرده بود) را صادر کرد. و آن هم در سال 247 هجری قمری به تخریب قبر بسنده نکرد، بلکه خانه ها و منازل اطراف آن را خراب کرد و دستور داد محل قبرش را آب دهند و مردم را از زیارتش منع کرد به خدا سوگند مردم به زیارت او آمدند و در زمان او مسلمانان به سوی کربلا هجوم آوردند و آنجا را آباد کردند و اولین کسی که در آنجا ساکن شد تاج الدین ابراهیم المجاب نوه امام موسی بن جعفر (علیه السلام) بود. اهالی شروع به ساختن منازل خود در اطراف زیارتگاه کردند (9). در سال (278 هجری قمری – 980 میلادی) دستور داد ضریح استاد ما عباس علیه السلام را با گنبدی از آجر بر فراز آن بنا کنند و اطراف شهر را نیز با دیواری که اولین دیوار محسوب می شد، احاطه کرد در تاریخ شهر، بارها و بازارها را بین الحرمین و اطراف آن ایجاد کرد، بنابراین شهر بسیار توسعه یافت و مردم احساس امنیت و ثبات کردند، بنابراین کربلا در زمان حکومت او از نظر فرهنگی و معماری پر رونق بود. 10) وضعیت بدتر شد. این شهر در دوره حکومت سلجوقیان بر عراق (447-590) (1055-1193 م.) دوره ای مبهم و متلاطم بود و به دلیل خرابی که بر برخی از مغازه های آن تأثیر گذاشت، مساحت آن کاهش یافت و وضعیت اقتصادی آن بدتر شد. به از بین رفتن امنیت و ثبات در آن و غارت قبر مطهر در سال (448 هجری قمری) و سپس پس از آن شهر دوباره رونق گرفت. اواخر دولت عباسی تا زمان ورود مغول ها به بغداد در سال (656 هجری قمری – 1258 م) عقب ماندگی فرهنگی مغول ها در اکثر شهرهای عراق مانند بغداد، بصره، موصل و اربیل منعکس شد. این واقعیت که ویرانی و ویرانی بر سر تعدادی آمد
واسط، شهرهای مذهبی و اطراف آن از ویرانی و خرابکاری در امان ماندند و حتی شهرهای بقاع متبرکه مورد عنایت برخی از سلاطین مغول قرار گرفتند که به اسلام گرویدند.
(۸) الکلیدر، عبد جواد، تاریخ کربلا و حائر الحسین، مطبعه الحیدریه، نجف، ۱۹۶۷م: ص ۲۹).
(9) العیسی، علی عباسعلی، گردشگری مذهبی در استان کربلا، پایان نامه کارشناسی ارشد ارائه شده به شورای دانشکده مدیریت و اقتصاد.
(۱۰) الکلیدر، محمد حسن، مختصر تاریخ کربلا، چاپ الارشاد، بغداد، ۱۹۷۱: ص ۱۹).
سلطان محمود غازان الدلخانی چندین بار به کربلا مشرف شد و در سال 702 هجری قمری دستور بازسازی حرمین و بهبود خدمات ارائه شده به زائرین را صادر کرد سلطنت (11) و در سال (767 هجری قمری) سپس بنای مناره معروف آل عبد در حرم امام حسین (11) مناره مرجان در زمان سلطان اوسی الجلایری است. و این بود مناره ای که در پشت حیاط قرار دارد نشان دهنده یکی از آثار مهم معماری در شهر است که ارتفاع آن (40 متر) و قطر پایه آن (20 متر) بوده است در بقاع متبرکه و از نظر شکوه در (6 قرن) (12) بناهای تاریخی، پس از ملویه سامرا دومین شهر عراق بوده و در سال 1937 تخریب شد. پس از اتفاقی که برای فانوس دریایی رخ داد، به دلیل کج بودن آن ترک خورد، بنابراین یاسین الهاشمی، نخست وزیر وقت، دستور تخریب آن را صادر کرد و این شهر تاریخی یکی از برجسته ترین مکان های دیدنی خود را از دست داد که باید به عنوان بخشی از حفاظت از آن حفظ می شد. هویت و اصالت این شهر (13) در سال (941 هجری قمری – 1524 م) فقیه بغداد را فتح کرد و شهر کربلا از حمایت او برخوردار شد و شهر را در زمان خود رونق داد سلطنت کنند. در سال (1216 هجری قمری – 1801 میلادی) شهر مورد حمله وهابیان قرار گرفت و دو شهر را ویران کردند و در سال (1802 میلادی) تعدادی از ساکنان آن را کشتند و زخمی کردند به صورت دایره ای تقریباً بزرگ با درهایی به نام مغازه های نزدیک آن که عبارتند از (محله باب الخان و باب العلوا یا باب بغداد). و محله باب السلمه و محله باب الطاق و محل قرارگاه کربلا در سالهای بعد دچار آشفتگی شد تا اینکه در زمان حکومت به زندگی با ثبات و آرامش برگردد). از والی مدحت پاشا پس از تخریب دیوار آن در سمت باب النجف و ایجاد محلی که گسترش و گسترش یافت و به دو قسمت تقسیم شد، باز هم گسترش یافت قطعات: عباسیه شرقی و عباسیه غربی. و در سال (1911 م.)
این شهر مراحل تاریخی متوالی را پشت سر گذاشت که به توسعه مستمر آن انجامید در سال (65 هجری قمری، 684 میلادی) مختار بن عبیده ثقفی قبر امام حسین (علیه السلام) را با دیواری مانند مسجد احاطه کرد. و بر آن طبقه ای بنا کرد، بدین ترتیب، آل مختار اولین کسی بود که سنگی قرار داد.
گنبدی از آجر و سنگریزه و اطراف آن تعدادی شالوده شهر کربلای کنونی را بنا کردند (8)
در مورد ساخت و ساز فعلی بالای مقبره، قدمت آن به دوره (247 هجری قمری – 941 پس از میلاد) برمی گردد، زمانی که المنتصر دستور بازسازی آرامگاه را (که توسط پدرش که متکی بر خدای عباسی بود تخریب کرده بود) را صادر کرد. و آن هم در سال 247 هجری قمری به تخریب قبر بسنده نکرد، بلکه خانه ها و منازل اطراف آن را خراب کرد و دستور داد محل قبرش را آب دهند و مردم را از زیارتش منع کرد به خدا سوگند مردم به زیارت او آمدند و در زمان او مسلمانان به سوی کربلا هجوم آوردند و آنجا را آباد کردند و اولین کسی که در آنجا ساکن شد تاج الدین ابراهیم المجاب نوه امام موسی بن جعفر (علیه السلام) بود. اهالی شروع به ساختن منازل خود در اطراف زیارتگاه کردند (9). در سال (278 هجری قمری – 980 میلادی) دستور داد ضریح استاد ما عباس علیه السلام را با گنبدی از آجر بر فراز آن بنا کنند و اطراف شهر را نیز با دیواری که اولین دیوار محسوب می شد، احاطه کرد در تاریخ شهر، بارها و بازارها را بین الحرمین و اطراف آن ایجاد کرد، بنابراین شهر بسیار توسعه یافت و مردم احساس امنیت و ثبات کردند، بنابراین کربلا در زمان حکومت او از نظر فرهنگی و معماری پر رونق بود. 10) وضعیت بدتر شد. این شهر در دوره حکومت سلجوقیان بر عراق (447-590) (1055-1193 م.) دوره ای مبهم و متلاطم بود و به دلیل خرابی که بر برخی از مغازه های آن تأثیر گذاشت، مساحت آن کاهش یافت و وضعیت اقتصادی آن بدتر شد. به از بین رفتن امنیت و ثبات در آن و غارت قبر مطهر در سال (448 هجری قمری) و سپس پس از آن شهر دوباره رونق گرفت. اواخر دولت عباسی تا زمان ورود مغول ها به بغداد در سال (656 هجری قمری – 1258 م) عقب ماندگی فرهنگی مغول ها در اکثر شهرهای عراق مانند بغداد، بصره، موصل و اربیل منعکس شد. این واقعیت که ویرانی و ویرانی بر سر تعدادی آمد
واسط، شهرهای مذهبی و اطراف آن از ویرانی و خرابکاری در امان ماندند و حتی شهرهای بقاع متبرکه مورد عنایت برخی از سلاطین مغول قرار گرفتند که به اسلام گرویدند.
(۸) الکلیدر، عبد جواد، تاریخ کربلا و حائر الحسین، مطبعه الحیدریه، نجف، ۱۹۶۷م: ص ۲۹).
(9) العیسی، علی عباسعلی، گردشگری مذهبی در استان کربلا، پایان نامه کارشناسی ارشد ارائه شده به شورای دانشکده مدیریت و اقتصاد.
(۱۰) الکلیدر، محمد حسن، مختصر تاریخ کربلا، چاپ الارشاد، بغداد، ۱۹۷۱: ص ۱۹).
سلطان محمود غازان الدلخانی چندین بار به کربلا مشرف شد و در سال 702 هجری قمری دستور بازسازی حرمین و بهبود خدمات ارائه شده به زائرین را صادر کرد سلطنت (11) و در سال (767 هجری قمری) سپس بنای مناره معروف آل عبد در حرم امام حسین (11) مناره مرجان در زمان سلطان اوسی الجلایری است. و این بود مناره ای که در پشت حیاط قرار دارد نشان دهنده یکی از آثار مهم معماری در شهر است که ارتفاع آن (40 متر) و قطر پایه آن (20 متر) بوده است در بقاع متبرکه و از نظر شکوه در (6 قرن) (12) بناهای تاریخی، پس از ملویه سامرا دومین شهر عراق بوده و در سال 1937 تخریب شد. پس از اتفاقی که برای فانوس دریایی رخ داد، به دلیل کج بودن آن ترک خورد، بنابراین یاسین الهاشمی، نخست وزیر وقت، دستور تخریب آن را صادر کرد و این شهر تاریخی یکی از برجسته ترین مکان های دیدنی خود را از دست داد که باید به عنوان بخشی از حفاظت از آن حفظ می شد. هویت و اصالت این شهر (13) در سال (941 هجری قمری – 1524 م) فقیه بغداد را فتح کرد و شهر کربلا از حمایت او برخوردار شد و شهر را در زمان خود رونق داد سلطنت کنند. در سال (1216 هجری قمری – 1801 میلادی) شهر مورد حمله وهابیان قرار گرفت و دو شهر را ویران کردند و در سال (1802 میلادی) تعدادی از ساکنان آن را کشتند و زخمی کردند به صورت دایره ای تقریباً بزرگ با درهایی به نام مغازه های نزدیک آن که عبارتند از (محله باب الخان و باب العلوا یا باب بغداد). و محله باب السلمه و محله باب الطاق و محل قرارگاه کربلا در سالهای بعد دچار آشفتگی شد تا اینکه در زمان حکومت به زندگی با ثبات و آرامش برگردد). از والی مدحت پاشا پس از تخریب دیوار آن در سمت باب النجف و ایجاد محلی که گسترش و گسترش یافت و به دو قسمت تقسیم شد، باز هم گسترش یافت قطعات: عباسیه شرقی و عباسیه غربی. و در سال (1911 م.)
