در یکی از گزارش های انگلیسی این شهر به عنوان شهری حاوی (5000) خانه خوش ساخت توصیف شده است و در دوران اشغال عراق توسط انگلیسی ها، شهر کربلا در اطراف حرمین شریفین قرار داشت و زمانی که انگلیسی ها یک خط راه آهن این دوره با شکل تقریباً دایره‌ای بین بغداد و بصره، شاخه‌ای از این خط به شهر کربلا در اواخر سال 1923 میلادی راه‌اندازی شد. . اهمیت این خط با افزایش مسافران به شهر افزایش یافت که منجر به افزایش گسترش شهرنشینی در جهت جنوبی شد، آنچه بر اهمیت این منطقه افزود، تأسیس بیمارستانی در آنجا بود بیمارستان با ظرفیت (80) تخت (امروزه به آن بیمارستان قدیم می گویند) در نزدیکی ایستگاه قطار (14) در دوره (1930 – 1948 میلادی) شهر گسترش یافت و بین شهر قدیمی و احیا شد. و ایستگاه قطار در سالهای (1948 – 1958 میلادی) شهر کربلا که به مرکز تجمع تعدادی از واحدهای مسکونی تبدیل شد، دستخوش رویدادهای مهمی شد که نمایانگر بازشدن خودسرانه خیابانهای مستقیم در بدنه آن بود. شهر در سال 1948 میلادی، خیابان اطراف حرم امام حسین (علیه السلام) (باب القبله) افتتاح شد، سپس محوطه اطراف حرم حضرت عباس (علیه السلام) در 1955 م و یک سال پیش (1968م) شهر کربلا تا کنون به دلیل افزایش جمعیت از نظر مکانی و طبیعی، گسترش بی‌سابقه‌ای به سمت غرب و جنوب داشته است (زیرا شمال و شرق شهر از نخلستان‌ها و زمین‌های زراعی تشکیل شده است). به استثنای خرابکاری هایی که ساختمان های شهر در طول سال (1991 میلادی) در معرض آن قرار گرفتند (15).
(۱۱) خصبک، جعفر حسین، عراق در زمان ایلخای مغولان، چاپ العنی، بغداد، ۱۹۶۸م: ص ۹۳).
(۱۲) الخلیلی، جعفر، دائرة المعارف الحرمین، جزء کربلا، جزء اول، چاپ دارالتعارف، بغداد. 226 صفحه: 1966
(۱۳) العیسی، علی عباسعلی، منبع پیشین: ص ۵۷.
(14) همان منبع قبلی: ص 57)
(۱۵) العیسی، علی عباسعلی، منبع پیشین: ص ۶۲.
