اصول سرمایه گذاری

احمد مجد بدوی حمزه

دكتر. عبدالعلی کاظم الفتلاوی

: اصول سرمایه گذاری

سرمایه گذاری شامل تعدادی اصول کلی برای سرمایه گذاری است که در بسیاری از موارد متفاوت است، مانند میزان تأثیرات زیست محیطی و ماهیت سیستمی که این سرمایه گذاری ها در آن زندگی می کنند، علاوه بر نوع و اندازه سرمایه گذاری ها و غیره، اما در اینجا می توان به اصول سرمایه گذاری در موارد زیر اشاره کرد:

اولا). اصل گزینه‌های متعدد یا فرصت‌های سرمایه‌گذاری: مقایسه بین پروژه‌های سرمایه‌گذاری مشروط به چندین مرحله است و این بر اساس تفاوت درجه ریسک از پروژه‌ای به پروژه دیگر است، علاوه بر آن نگاهی به هزینه‌ها و آنچه که پس‌انداز می‌شود. در اینجا سرمایه گذار قصد دارد با توجه به موارد ذکر شده در بالا با تکیه بر کارشناسان حوزه سرمایه گذاری و تحلیل مالی در صورت عدم تجربه و با در نظر گرفتن موارد زیر تصمیمی منطقی بگیرد:

– شمارش گزینه ها: در اینجا سرمایه گذار همه گزینه های موجود را فهرست، تشخیص و شناسایی می کند.

– ارزیابی گزینه‌ها: پس از شناسایی بیشترین تعداد جایگزین و شناسایی مزایا و خطرات هر جایگزین، بتوانیم تمامی گزینه‌ها را به روش‌های منطقی ارزیابی کنیم و این با توجه به معیارهای متعددی از جمله هزینه، امکان استفاده، درجه ریسک، خواسته های سرمایه گذار و سایر موارد.

– انتخاب بهترین جایگزین: با تطبیق معیارهایی که بر اساس آنها گزینه‌ها ارزیابی شده‌اند، با تمرکز بر اولویت‌های فعلی و آتی پروژه سرمایه‌گذاری (رمضان، 1377: 228).

ثانیاً) اصل تناسب: پس از انتخاب بین زمینه های سرمایه گذاری و ابزار آنها و آنچه که با خواسته ها و تمایلات سرمایه گذار و همچنین درآمد و موقعیت اجتماعی وی مطابقت دارد، این اصل بر اساس این تمایلات و تمایلات اعمال می شود، همانطور که سرمایه گذار دارد. یک الگوی ترجیحی که میزان علاقه او را به عناصر اساسی تصمیمش مشخص می کند که با تحلیل بنیادی و بنیادی آشکار می شود که به شرح زیر است:

– نرخ بازگشت سرمایه

– درجه ریسکی که سرمایه گذاری به آن مربوط می شود.

– میزان نقدینگی که هم سرمایه گذار و هم ابزار سرمایه گذاری از آن برخوردار هستند.

ثالثاً) اصل مقایسه: در اینجا سرمایه‌گذار برای انتخاب مناسب، بین گزینه‌های سرمایه‌گذاری موجود مقایسه می‌کند. پیشرفت تکنولوژی که نقش عمده ای در هزینه ها و بازده دارد.

چهارم) اصل تنوع یا توزیع ریسک‌های سرمایه‌گذاری: در اینجا، سرمایه‌گذاران برای دستیابی به یک مبادله، مانند بین بازده و ریسک، به تنوع بخشیدن به سرمایه‌گذاری‌های خود متوسل می‌شوند از جمله ریسک‌های وام، ریسک‌های نرخ ارز، ریسک‌های از دست دادن فرصت‌های جایگزین، و سایر ریسک‌ها، معمولاً سرمایه‌گذاران این موضوع را قبول نمی‌کنند. (رمضان 1377: 230)