موزش گردشگری (2):

مفهوم آموزش به طور کلی معمولاً در مورد تحصیل یا آموزش رسمی که یک فرد جوان در مدارس و دانشگاه ها دریافت می کند به کار می رود که اطلاعات و دانشی را در اختیار او قرار می دهد که به او در مواجهه با زندگی کمک می کند و شایستگی ورود به زندگی عملی را فراهم می کند که فرآیند شکل‌گیری و توسعه مهارت‌ها از طریق مشارکت در شکل‌گیری متخصصان و کارگران ماهر از طریق آموزش آنها در موسسات، مدارس فنی و حرفه‌ای و دانشگاه‌ها بر اساس آن بنا می‌شود.

در مورد آموزش گردشگری باید گفت که این یک تخصص در همه انواع آن (آموزش عالی فنی حرفه ای و گردشگری) است، زیرا از طریق آن اطلاعات و دانشی را در اختیار فرد قرار می دهد که به صنعت گردشگری و هتلداری کمک می کند و پایه های اساسی شکل گیری گردشگری و گردشگری را ایجاد می کند. مهارت های هتلداری از طریق تربیت متخصصان و افراد ماهر و صلاحیت آنها برای کار در تاسیسات توریستی و هتلداری (3).

آموزش جهانگردی با ارائه اطلاعات و مهارت های مختلف که باعث افزایش کارایی و بهبود عملکرد آنها و تسلط بر کار خاص آنها در موسسات هتلداری می شود، درجه تخصصی را در بین افراد شاغل در بخش گردشگری و هتلداری افزایش می دهد.

از آنجایی که گردشگری یک صنعت است، نیاز به فردی مسلط در این صنعت دارد، یعنی یک توریست ماهر یا کارگر هتل که نحوه برخورد با گردشگران یا ارائه خدمات به آنها را بلد باشد و یک راهنمای گردشگری و مدیر خوب. کارمند گردشگری دیگر کارمندی نیست که میل به کار، اطلاعات کلی و رفتار خوب داشته باشد، بلکه گردشگری یا کار هتل نیازمند آموزش های تخصصی است که این کارمند را واجد شرایط به عهده گرفتن مسئولیت هایی می کند که در زمینه گردشگری بر دوش او است.

بنابراین باید بر کیفیت آموزش و پرورش و شخصیت یکپارچه که توانایی رویارویی با تغییرات و انطباق با مقتضیات آینده را داشته باشد، توجه کرد و بر اهمیت آموزشی که همراه با آموزش است و در سطوح مختلف تکرار می شود تاکید کرد. به منظور تغذیه بخش های توسعه گردشگری با قابلیت ها و مهارت های پیشرفته مورد نیاز. در اینجا باید بین دو نوع حرفه گردشگری و همچنین نامگذاری در آموزش گردشگری تمایز قائل شویم:

حرفه های گردشگری نوع اول شامل (آژانس های مسافرتی، راهنما، راهنما، برنامه ریز گردشگری، بازاریابی گردشگری و …) می باشد.

نوع دوم، حرفه های هتلداری (شامل رویه های مسکن و پیشخوان، مدیریت هتل، تولید غذا، مهمان نوازی و خدمات غذا و نوشیدنی) است (1).

(2) منبع پیشین، ص 230.

(3) منبع پیشین، ص 230.

(1) النعیمی: منتهی احمد محمد، آموزش گردشگری در عراق (بررسی نمونه ای از دانشجویان گروه گردشگری و هتلداری در دانشکده مدیریت و اقتصاد… به عنوان الگویی برای آموزش گردشگری دانشگاهی) مجله مدیریت و اقتصاد، شماره هفتاد و سوم، 6/2/1387.