مفهوم گردشگری

گردشگری در عصر مدرن دیگر نتیجه شرایط و خواسته های فوری نیست، یا صرفاً جابجایی افراد از یک کشور به کشور دیگر است، همانطور که در گذشته بود، دیگر آن طور که دیگران تصور می کنند، تجمل نیست به همان اندازه که یک پدیده انسانی، نیاز اجتماعی و اولویت با توجه به پیچیدگی شرایط است، می تواند منبعی اساسی باشد که کشورها از طریق نقش فعال خود در ساختن اقتصاد خود به آن تکیه می کنند دستیابی به اهداف مورد نظر برنامه های توسعه خود ([1]).

و اما کلمه جهانگردی ([2]) از واژه های جدید زبان های لاتین است، اما از واژه های آشنا در زبان عربی و به روشنی است، چنان که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است. قول حق تعالی: ((پس چهار ماه در زمین سیر می کنند)) ([3] ) در سوره توبه و در خود سوره فرموده خداوند متعال ((توبه کنندگان، عبادت کنندگان، مداحان، سیاحان)) ([4]) نیز در سوره ی تحریم آمده است، قول حق تعالی ((توبه کنندگان، عبادت کنندگان، مسافران)) ([5]) و اما سیاحت به معنای ضربه زدن به زمین است جاری می شود، پس گفته می شود که آب «صحاح» بود، یعنی روی زمین جاری شد، و نیز «صحاح» با گشایش یاع به معنای رفت ([6]).

و اما کلمه گردشگری در لاتین و سایر زبانها به کلمه توریسم معروف است که در این زبانها کلمه جدیدی است و در انگلیسی از کلمه to tour به معنای دور زدن گرفته شده است و در فرانسه به عنوان tourher شناخته می شود. که هر دو از کلمه لاتین tournuk گرفته شده اند که به یک معنی است (1).

در تعریف گردشگری بیش از یک تعریف وجود دارد و هر کدام به اندازه زاویه ای که به کتاب نگاه می شود، به گردشگری به عنوان یک پدیده اجتماعی و برخی دیگر به عنوان یک پدیده اقتصادی، متفاوت است. و برخی از آنها بر نقش آن در توسعه روابط بین الملل و یا به عنوان عاملی در عوامل روابط انسانی تاکید دارند: تعاریف متعددی از گردشگری توسط برخی سازمان ها و ارگان های رسمی ارائه شده است.

گردشگری توسط آکادمی بین المللی گردشگری در سال 1961 به عنوان تعبیری برای سفرهای تفریحی تعریف شد که مجموعه ای از فعالیت های انسانی است که برای دستیابی به این نوع سفر کار می کند و صنعتی است که به ارضای خواسته های گردشگر کمک می کند (2).

در مورد کنفرانس جهانی گردشگری، در سال 1963 آن را به عنوان کل فعالیت فرهنگی و اقتصادی مربوط به جابجایی مردم به کشوری غیر از کشور خود و اقامت آنها در آنجا برای مدت حداقل 24 ساعت برای هر هدف دیگری تعریف کرد. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نیز آن را به عنوان یک صنعت تعریف کرده است (3).

در حالی که اتحاد بین‌المللی روزنامه‌نگاران و نویسندگان گردشگری، گردشگری را حرکت برای هر هدفی خارج از محیطی که به آن عادت کرده است، استفاده از اوقات فراغت خود برای ارضای میل خود، به هر شکلی که باشد، برای اکتشاف و رفع نیاز خود به استراحت و استراحت تعریف می‌کند. تفریح ​​(4).

([1]) النجار، یحیی، کارکرد سرمایه گذاری صنعت گردشگری، مجله تحقیقات اقتصادی، جلد دوازدهم، شماره اول و دوم، 1380، ص 37.

([2]) الحمیدی، ابوبکر، سیاحت و هتل ها، چاپ دوم، چاپ نهال، قاهره، 1968م، ص 27.

([3]) سوره توبه، آیه 2 که به تعبیر مفسرین به معنای: «ای مشرکین راه بروید».

([4]) قرآن کریم، سوره توبه، آیه 112 که به قول مفسرین به معنای روزه داران است.

([5]) قرآن کریم سوره تحریم به معنای زنان روزه دار است و روزه دار را مسافر می گویند که در روز بدون غذا به سفر می رود.

([6]) الرازی، محمد بن ابی بکر، مختار الصحاح، چاپ دارالرساله، 1983م، ص 3، 4.

(1) الحمیدی، ابوبکر، منبع مذکور، ص 28.

(2) الحوری، مثنی طه، الدباغ، اسماعیل محمد، اصول السفر و سیاحت، مؤسسه الوراق النشر و توزیع، امان، چاپ اول، 2000، ص 46.

 (3) البکری، علاءالدین، سیاحت در عراق، برنامه ریزی علمی جدید، چاپ تونایان، بغداد، 1972، ص 10.

(۴) الکتانی، مسعود، علم سیاحت و الپارک، دارالحکمه للطباعه و النشر، بغداد، ۱۹۹۰، ص ۱۲۸.