مفهوم توریستی:

تعاریف متعددی وجود دارد که با وجود تفاوت در منبعی که تعاریف از آن صادر شده است، گردشگر محرک اصلی کار گردشگری است و بدون او گردشگری وجود ندارد. تعاریف برخی از سازمان ها و ارگان های رسمی از گردشگر را بررسی خواهیم کرد در سال 1932، کمیته کارشناسان گردشگری اتحادیه ملل متحد چندین مفهوم را برای گردشگر برجسته کرد. که عبارتند از:

– افرادی که برای استراحت و تفریح ​​یا برای اهداف خانوادگی یا سلامتی سفر می کنند.

– افرادی که برای شرکت در جلسات بین المللی سفر می کنند.

– افرادی که در سفرهای دریایی سفر می کنند، حتی اگر اقامت آنها کمتر از 24 ساعت باشد.

در سال 1937، کمیته کارشناسان آماری جامعه ملل تعریف زیر را تصویب کرد: «هر شخصی که بیش از 24 ساعت از کشوری غیر از کشوری که معمولاً در آن اقامت دارد بازدید کند» (2).

 این برای افرادی که برای تفریح، درمان، کنفرانس، اهداف کاری یا سفر دریایی سفر می کنند، حتی اگر کمتر از 24 ساعت باشد، صدق می کند.

Iuoto، فدراسیون بین المللی سفر و گردشگری، با تعریف کمیته کارشناسان آماری سازمان ملل متحد موافقت کرد، اما پس از جلسات خود در برلین در سال 1950 و لندن در سال 1957، اصلاحات زیر را پیشنهاد کرد که عبارتند از (3):

– جوانان و دانش آموزان مقیم خارج از کشور در اقامتگاه های پولی یا در مدارس شبانه روزی توریست محسوب می شوند.

– افرادی که به منظور تحصیل، به منظور کار یا به منظور بازدید به تعطیلات می روند توریست محسوب می شوند.

(1) عبدالوهاب، صلاح الدین، سیاحت بین المللی، چاپ دارالحنا، قاهره، 1987م، ص 24.

 OECD، سیاست گردشگری و گردشگری بین المللی در کشورهای عضو OECD، پاریس، 1974، p.7.8.

(2)

(3) الجلاد، احمد، توسعه جهانگردی مستمر، چاپ اول، چاپ علم الکتب، قاهره، 2000، ص 16.