تاریخ شهر مقدس کربلا

احلام حسن جاسم عبدالکریم
تحت نظارت آسست. پروفسور دکتر فواز حمدان عبود

شهر کربلا در دوران باستان تأسیس شد و به دلیل وقایع حرم امام حسین ، به دلیل وقایع نبرد کربلا در سال 680 میلادی ، به عنوان مکان مقدس خود در اسلام مشهور است. این شهر در طول تاریخ به عنوان یک مکان مهم مذهبی و فرهنگی در جهان اسلام توسعه یافته است.
این شهر به دوران بابل باز می گردد و این منطقه قبل از فتح اسلامی یک قبرستان برای مسیحیان بود. برخی از محققان بر این باورند که کلمه کربلا به معنای (در نزدیکی خدا) است ، کلمه ای که در بابل باستان سرچشمه گرفته است. برخی از آنها معتقد بودند که دستیابی به دانش تاریخ باستان کربلا ممکن است ناشی از دانستن منشأ کلمه و تحلیل زبانی باشد. گفته شد که این کلمه از کلمه عربی (کور بابل) گرفته شده است ، به معنای گروهی از روستاهای باستانی بابل ، از جمله نینوا در نزدیکی سد هندیا ، از جمله غادیریه ، که امروزه (سرزمین های الحسینیا) نامیده می شود ، سپس کاربالا یا Aqar Babylon ، سپس Al-Nawawees ، سپس Al-Ha’ir ، که امروزه به عنوان الحیر شناخته می شود ، به عنوان آب در اطراف محل قبر امام الحسین هنگامی که الموتواکیل الباسی سفارش داد ، گرم می شود تخریب و آبیاری قبر. برخی دیگر بر این باورند که تاریخ کربلا به تاریخ شهرهای تاسوه النهرین ، واقع در سواحل رودخانه بالکوباس (فرات باستانی زاتم) و در سرزمین آن یک معبد باستانی برای دعا وجود دارد. کلمه Karbala از دو کلمه آشوری (Karb) تشکیل شده است ، به معنی پناهگاه ، و (AYL) ، به معنای خدا ، و معنای آنها (پناهگاه خدا) است. دیگران تا آنجا پیش رفتند که بگویند این یک کلمه فارسی با منشأ مرکب است. از دو کلمه: (کار) به معنای کار و (BALA) به معنای بالاترین ، بنابراین معنی آنها (بالاترین کار) است ، و یکی از نام های آن (al-taf) است ، و ممکن است که کلمه karbala از آن گرفته شود کلمه karbah به معنی نرمی ، بنابراین از آنجا که سرزمین این مکان نرم بود ، آن را کربلا نامید. یا از خلوص ، و گفته می شود که گندم را متزلزل و تمیز کرده اید. بنابراین بر اساس این امر ممکن است که این سرزمین از شن و علفهای هرز پاک شود ، بنابراین آن را به آن گفته می شود. و Karbal نام گیاه ترشی است ، بنابراین ممکن است که این نوع گیاه در آنجا فراوان باشد ، بنابراین به نام آن نامگذاری شده است (1).

(1) محمد حسن مصطفی آل دانشگاه ، مدینات الحسین ، چاپ اول ، 1368 آه (1949 میلادی) ، ص. 99