انواع سنت های اجتماعی

احمد صادق عیدانی نظارت: م. احمد عبید عریبی

الف – تشریفات: مناسک نوعی سنت اجتماعی است که شامل اعمال جمعی است که از قوانین و قواعد خاصی با هدف دستیابی به اهداف معین پیروی می کند و بر اساس الگوی خاصی انجام می شود که باید بدون تغییر حفظ شود و شامل اعمال و سخنانی است که به طور مرتب تکرار می شود، مانند تشریفات ازدواج، وسیله ای برای بیان معانی خاص و تقویت ارتباطات اجتماعی و فرهنگی بین افراد جامعه است. (عبدالغنی، 1385: ص 153) ب- نمادها: نمادها از آنجایی که به انباشت میراث انسانی و رشد و توسعه فرهنگ کمک می کنند و زبان به عنوان رسانه ای برای انتقال میراث فرهنگی و اجتماعی جامعه عمل می کند، وسیله ای ایده آل برای ارتباط بین اعضای جامعه محسوب می شود. آداب و رسوم بیانگر کل ادراکات و باورهای مربوط به گروه است و از طریق نمادهای زبانی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. (صالح، 1383: ص205) این می بیند (الاحمد، 1390: ص37) نماد چیزی است که ارزش یا معنای خود را توسط جامعه ای که از آن استفاده می کند کسب می کند و دو کارکرد ارتباطی و مشارکتی دارد. نمادهای باستانی حامل معانی والا و خاطرات مربوط به دنیای نیاکان هستند و نوعی عاطفه جمعی را در درون خود دارند. این محقق معتقد است که نماد خود بیانگر احساسات افراد است و مردم نمادهای باستانی را به دلیل اینکه حامل معانی والا و خاطرات مربوط به دنیای نیاکان بوده و نوعی عاطفه جمعی را در درون خود دارند نگه می دارند. ج – جشن ها آنها آداب و رسوم اجتماعی هستند که به وضوح احساسات مردم را بیان می کنند و در آن آداب و رسوم و نمادها با هم تلاقی می کنند به عواطف و احساساتی که بیانگر معانی متعالی است، افراد بدون آنها نمی توانند از فکر کردن و تمرین کردن آن روی گردانند. (الجوهری، 1377: ص 17)