سبأ ساعد فاضل نظارت: دكتر ضياء راضى الصافى

مفهوم گردشگری گردشگری به این صورت تعریف می‌شود: خودتفریحی و نیاز به جابه‌جایی فرد از مکانی به مکان دیگر دارد، مشروط بر اینکه فرآیند جابه‌جایی موقت، کمتر از (24) ساعت و کمتر از یک سال باشد ارتباط بین مردم، و نه به منظور کار یا اقامت دائم، یک حرکت فصلی است (مسعودی، 1394: ص 15). یکی از مهمترین تعاریفی که بیشترین مقبولیت ممکن را در جهان به خود اختصاص داده است، تعریف سازمان جهانی گردشگری (WTO) در سال 1992 است. این تعریف بر این واقعیت تمرکز دارد که گردشگری فعالیت های افرادی است که در حال سفر و اقامت در مکان های خارج از آنها هستند. محیط معمولی برای مدت کمتر از یک سال به منظور استراحت یا کار یا اهداف دیگر این تعریف بر سه عنصر اصلی به شرح زیر تمرکز دارد (Middleton, 2009: p.9). 1. فاصله فعالیت گردشگری افراد از جنبه های زندگی عادی، تعهدات اجتماعی و مکان دائمی آنها. 2. جفت شدن فعالیت گردشگری با سفر که بسته به ماهیت وسایل مورد استفاده در آن می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. 3. مقاصد گردشگری متکی به انواع فعالیت ها و امکانات هستند که از موفقیت فرآیند گردشگری در آنجا حمایت می کند. در هر صورت، بسیاری از محققان جهانگردی موافق هستند که انگیزه های سفر را در گروه های اصلی به شرح زیر طبقه بندی کنند: (عبدالعزیز، 1392: ص 5049). الف – انگیزه های فرهنگی، تاریخی، آموزشی: – تماشای تاریخ تمدن های باستانی و مکان های باستان شناسی، مانند بازدید از اهرام – پیگیری برخی رویدادهای مهم در جهان یا شرکت در جشنواره ها، انجمن های فرهنگی، نمایشگاه ها و … – آشنایی با زندگی مردم کشورهای دیگر و آشنایی با سبک زندگی اجتماعی، تمدنی و فرهنگی آنها – بازدید از مکان های مهم فرهنگی معروف در جهان، مانند بازدید از فرانسه برای دیدن برج ایفل. ب- انگیزه های مذهبی: بسیاری از افراد با ایمان و پیروان مذاهب مختلف برای زیارت اماکن مذهبی یا سفر زیارتی به مکه، بیت المقدس، واتیکان و زیارت اماکن مذهبی معروف مانند زیارتگاه ها سفر می کنند. ج- انگیزه های استراحت، تفریح ​​و سرگرمی: مانند فرار از کارهای روزمره و دور ماندن از شلوغی شهر، به ویژه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت صنعتی و تجاری، و همچنین عشق به لذت بردن از اوقات فراغت در مکان های آرام، در سواحل سواحل، یا در مناطق کوهستانی، علاوه بر سرگرمی زمانی که وقت و هزینه وجود دارد. اهمیت گردشگری از جهات مختلفی است که مهمترین آنها عبارتند از: -1 از منظر اقتصادی: ایجاد فرصت های شغلی و هجوم سرمایه های خارجی و کمک به سرمایه گذاری در بخش گردشگری. -2 از منظر اجتماعی: گردشگری یک نیاز اجتماعی و روانی مهم برای بازیابی مجدد فعالیت و بازگشت کارآمد به کار است که به کاهش پدیده بیکاری و ارتقای سطح زندگی شهروندان کمک می کند. -3 از منظر فرهنگی: گردشگری ابزاری برای ارتباطات فکری و تبادل فرهنگ ها، آداب و سنن بین مردمان است و گردشگری در جهت گسترش فرهنگ مردمان و تمدن های ملل بین مناطق مختلف جهان فعالیت می کند. -4 از نظر سیاسی: گردشگری منجر به بهبود روابط امنیتی بین کشورها و همچنین ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی می شود و به حل بسیاری از مشکلات سیاسی کمک می کند.